Yüreðim ne dediyse onu dinledim ben. Kimi iþaret ettiyse ona yöneldim. Þimdi sen diyor da baþka bir þey demiyor. Ansýzýn bastýran bir yaðmura hazýrlýksýz yakalanýr ya insan, iþte öyle ýslattý beni aþkýn. Seni bekledim ben. Yüreðimdeki heyecaný, gözlerimdeki yeþili, dudaklarýmdaki ateþi, ellerimdeki titremeyi, küçük dokunuþlarý sana sakladým.

        Ne sen beni bilirdin ne ben seni ama, bir yerlerdeydin ve mutlaka gelecektin. Ve bir gün çýktýn karþýma. Ýþte o gün sevdaya dair nekadar tortu varsa içimde eridi gitti. Çocuk oldum yeniden. Hani býraksan yemyeþil bir kýrda baðýra çaðýra þarký söyleyip koþarým. Seni bulmanýn coskusunu hiç bitmeyecek bir enerjiyle yaþarým. Seninle yep yeni bir hayatýn baþladýðýný biliyorum. O hayatýn içinde vazgeçilmez kýldýðým tek þey sensin.

        Bilirim, bu þarký korkutur bazen insaný. Neler oluyor diye sormadan bir duygu selinin içinde bulursun kendini. Ama zaten aþk öyle bir þey deðilmidir? Sorarsan planlarsan onun adýna aþk denir mi?Býrak kendini býrak ki aþkýnbüyüsü sarsýn seni. Kendini o eþsiz duygularýn ferahlýðýna býrak. Tut elimi birlikte çýkalým bu yolculuða. Yarýnsýz zamanlarýn iki yolcusu olalým. Kaygýsýzca yaþayalým aþký, eriyelim birbirimizde. Yüreklerimiz birbirimiz için atsýn, soluklarýmýz birbirine karýþsýn. Tutkunun alevleri dalga dalga sararken bedenlerimizi.

         Gidersen... Gözümdeki son parýltýyý da alýr götürürsün. Bir zemherenin ortasýnda titrerken býrakýrsýn beni. Ama merak etme ayakta kalýrým ben. Týpký fýrtýnalarýn boynunu eðip yýkamadýðý kavak aðaclarý gibi. Senden bana yadigar kalan her anýyý bir kez daha bir kez daha yaþarým. Aþkým da benden yadigar kalýr sana..